ÇOK AMA ÇOOOK ESKİ BİR ZAMANDA “BİR”LER YOKMUŞ!
“BİN”LER VARMIŞ! “BEN”LER YOKMUŞ! “BİZ”LER VARMIŞ!
DEVLET DE YOKMUŞ! KADIN VARMIŞ VE ONUN İNSANOĞLU VE İNSANKIZI VARMIŞ!
Ama ondan öncesi de varmış…
Bir zamanlar, ağaç tepelerinde yaşayan BABUİN denen bir maymun türü varmış. Bu türün yırtıcı ve saldırgan olan erkekleri, dişilerin ve yavruların üzerinde genoside dayalı, ‘çok karılı’, mutlak bir egemenliğe sahipmiş. O zaman besin maddeleri çok kısıtlı ve zor temin edilebiliyormuş. Türünün bebek, genç yavru, güçsüz erkek ve dişilerini parçalayıp yemek ve ayırt etmeksizin onlara tecavüz etmek; doymak bilmez bir etobur olan Babuin erkeğinin günlük davranışlarındanmış. Her güçlü Babuin erkeği, egemenliği altında ezip kanını emdiği küçük bir Babuin sürüsünü güdermiş.
Bütün canlılar; yaşama ve türünü devam ettirme içgüdüsüne, yaşam enerjisine sahiptirler.
Babuin erkeğinin bencil hayvansal içgüdüyle mutlak egemen bir zorba olarak sivrilmesi, sürüde; yaşama ve türünü devam ettirme içgüdüsüyle kollektif reaksiyonu geliştirmiş. Önce; sürüdeki tüm erkek ve dişileri uzunca bir süre karnında taşıdıktan sonra doğuran, emzirip büyüten analar karşı durmuş Babuin’e. Yenilmişler. Böyle yüzlerce ve binlerce denemelerle uzun yıllar, yüzyıllar, bin yıllar geçmiş. Nihayet birgün; sürünün genç erkek ve genç kızlarını da arkasına alan analar, zorba erkeği sürüden kovup yoketmeyi başarabilmişler. Avlanmak için elleriyle
yaptıkları ilkel taş aletleri, (belki de ilk defa) kan emici Babuin’in
kalın kafasını kırmakta kullanarak ANACIL bir “düzen” kurmuşlar; yaşayabilme ve türlerini sürdürebilme içgüdüleriyle. Ellerinin, alet kullanarak yaptığı ilk iş; belki de bu olmuştur. Kim bilir? Geri dönüşü önlemek için de, deneme-yanılma ile buldukları bir dizi kural ve yasaklamaları kesin ve acımasız yaptırımlara bağlamışlar. İlkin, yaşlılarla gençlerin cinsel birleşmelerini yasaklamışlar. Daha sonra, çeşitli nedenlerin etkisiyle kardeşler arası evlilikten vazgeçmişler.
Bu iki yaşam biçimi onların sürü parçalanmışlığından kurtulup toplum düzenine geçmelerini sağlamış. Doğum yapan kadınların yanına erkeklerin sokulmaması ve lohusalık dönemi, doğum yapan kadının ve bebeğin çevresinde sürekli ateş (savunma silahı) yakılması, avdan dönen erkeklerin bir müddet karantinaya alınıp sadece bitkiyle beslenmeleri, av vahşetinden kurtarıldıktan sonra topluma karışabilmeleri vb. yüzlerce yazısız kural; hayvanlığa dönüşü imkansızlaştırmak için gelenekleşmiş…
Böylece 1 milyon yıl önce insan olmuşuz… Ama son 7 bin yıldır insanlık, medeniyet denen sistemlerin tek dişi kalmış canavarları tarafından insanlık öncesine götürülmek ve tekrar Babuin düzeninde hayvanlaştırılmak isteniyor… Hele son yıllarda yaşadıklarımız; insanlığın nasıl bir saldırıyla karşı karşıya olduğunun açık örnekleriyle dolu…
Nezih Gençler